ضوابط اجرای ساختارهای دارای کد حریق

ضوابط اجرای ساختارهای دارای کد حریق

ساختارهای کناف دارای اصول و ضوابط استاندارد برای اجرا در انواع شرایط محیطی هستند. به طور مثال در برخی مکان ها و ساختمان ها که احتمال ایجاد حریق بالاست، نیاز است که ساختارهای با کد حریق اجرا شوند. باید در نظر داشت که برای استفاده از این نوع ساختارها در پروژه ها، با پشتیبانی فنی شرکت کی پلاس هماهنگ شود. در ادامه می خواهیم با این ضوابط بیشتر آشنا شویم و نکات فنی آن ها را بررسی کنیم.

1. سقف اصلی:

اگر ساختار دارای کد حریق از بالای سقف باشد، سقف اصلی نیز باید دارای کد حریق باشد.

2. زیرسازی:

• تمامی ساختارهای دارای کد حریق از سازه های سقفی دوتایی تشکیل می شود.
• برای محافظت از سازه ها در برابر حریق در ساختارهای دارای کد حریق از بالای سقف کاذب، از پوشش اضافه استفاده می شود.

3. تاسیسات:

• اجرای کابل برق در سقف های کاذب مقاوم در برابر حریق تنها در صورتی مجاز است که کابل تک باشد و فضای خالی اطراف کابل کاملا توسط ملات گچ (یا مواد مشابه نظیر چسب گچی پانل) پر شود.
• اگر از چراغ ها و بلندگوهای توکار استفاده می شود، باید به گونه ای پوشش و محافظت شوند که هیچ منفذی برای عبور آتش نداشته باشند و یا از ادوات نفوذی مقاوم در برابر حریق استفاده شود. همچنین پوشش و محافظت تاسیساتی مانند داکت های برق، کانال های تهویه و شوت های زباله، بسیار ضرورت دارد.
• نصب و اجرای تاسیسات باید به گونه ای باشد که به هنگام حریق سقوط نکند و بار اضافی به سقف کاذب وارد نکند.

4. لایه عایق:

• لایه عایق باید به صورت حصیرچین اجرا شود و هنگام اجرا، شکاف و یا فاصله خالی بین قطعات عایق وجود نداشته باشد.
• در برخی از ساختارها، ممکن است از عایق های با مشخصات خاص، مثلا دارا بودن دمای ذوب بالاتر از 1000 درجه سانتیگراد، استفاده شود. به همین دلیل، ضخامت، چگالی و سایر خواص لایه عایق پشم معدنی براساس کد حریق تعیین می شود.

5. لایه های پوششی:

پانل های گچی نوع FR یا FM در سقف های دارای کد حریق استفاده می شوند. همچنین ضخامت و تعداد لایه های پوششی براساس کد حریق تعیین می شود.

6. درز انقطاع:

درزهای انقطاع از طریق اجرای اتصالات کشویی لغزان در ساختارهای دارای کد حریق تامین می شوند.

7. بازشوها:

مواردی مانند چراغ های توکار، دریچه های بازدید، خروجی های تهویه، بلندگوهای سقف از نقاط ضعف مهم در اجرای ساختارهای مقاوم در برابر حریق می باشند. به همین منظور باید با جزئیات ویژه اجرا و در برخی موارد از نوع مقاوم در برابر حریق انتخاب شوند.

8. سازه های کمکی:

در ساختار دارای کد حریق از بالای سقف کاذب، باید سازه های کمکی توسط ساختار محافظتی با کد مشابه در برابر حریق محافظت شوند.

9. درزگیری:

• درزگیری در ساختارهای دارای کد حریق بسیار مهم است زیرا که باید کل منافذ و راه های عبور آتش به طور کامل پر شوند به گونه ای که ساختاری نفوذ ناپذیر و یکپارچه بدست آید.
• پیچ ها و درزهای بین پانل ها باید با بتونه درزگیر کامل پر شود.
• باید توجه داشت که محل اتصال سقف کاذب به عناصر پیرامونی باید با بتونه درزگیر کاملا درزگیری شود، به طوری که هیچ روزنه ای برای نفوذ حریق وجود نداشته باشد. همچنین نوار فومی (یا خمیر درزبند) که برای صدابندی استفاده شده، به ضخامت 5 میلیمتر با بتونه درزگیر پر شود. در صورت عدم رعایت این موارد، نوار فوم (یا خمیر درزبند) ذوب می شود و روزنه ای برای نفوذ آتش ایجاد می شود.

10. گچ پوششی:

اجرای لایه گچ پوششی ماستیک به ضخامت حداقل 2 میلیمتر بر کل سطح صفحات، در ساختارهای دارای کد حریق توصیه می شود.

11. بارگذاری:

در همه ساختارهای دارای کد حریق اتصال بار به سقف کاذب مجاز نیست (به جز در ساختار سقف زیر سقف). هر گونه بار باید به سقف اصلی وصل شود.