قطعات و ادواتی که برای اتصال اجزای مختلف ساختارهای کناف مورد استفاده قرار می گیرد را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: اتصالات فلزی و ادوات اتصال.
اتصالات فلزی قطعاتی هستند که نقش رابط و اتصال دهنده ی اجزای مختلف ساختارهای کناف را بر عهده دارند. قطعاتی مانند براکت، کیلیپس، رابط W و HT90 از جمله رایج ترین انواع اتصالات در سیستم های ساخت و ساز خشک به شمار می روند.
از این قطعه برای اتصال زیرسازی سقف کاذب به سقف اصلی استفاده میشود. لازمه ی استفاده از این قطعه، کم بودن فاصله سقف کاذب از سقف اصلی است. براکت یا اتصال مستقیم در دو نوع برای سازه های F47 (براکت معمولی) و CD60 (براکت بلند) تولید می شود.
در هنگام اجرای زیرسازی با سازه های F47 یا CD60، اگر نیاز به افزایش طول سازه باشد، از قطعه ی اتصال طولی یا رابط W استفاده می شود. این قطعه در امتداد طولی سازه های باربر یا پانل خور قرار می گیرد. قطعه اتصال طولی، در دو نوع برای سازه های F47 و یا CD60 تولید می شود.
قطعه اتصال کامل یا کلیپس برای اتصال سازه های باربر به سازه های پانل خور در سقف تیپ D112a مورد استفاده قرار می گیرد. این قطعه نیز در دو نوع برای سازه های F47 یا CD60 تولید می شود. در صورتی که امکان استفاده از قطعه اتصال کامل وجود نداشته باشد، می توان از قطعه اتصال نیمه استفاده کرد.
از قطعه اتصال HT90 برای اتصال آویز سیمی و یا آویز ترکیبی به سقف اصلی استفاده می شود.
یکی از قطعات اتصال کناف که سرعت و دقت اجرای کار را بسیار بالا می برد، آویز نانیوس است. با استفاده از این آویز می توان تا حداکثر 4 متر از سقف اصلی آویز گرفت. علاوه بر اجرای سریع و آسان، مقاومت در برابر زلزله و حریق نیز از جمله ویژگی های قابل توجه این نوع آویز به شمار می رود.
ادوات اتصال در ساختارهای کناف شامل انواع پیچ ها و مهارها می شود که هر کدام کاربرد مخصوص به خود را دارند. پیچ ها در دو دسته بندی کلی نوک تیز یا سرمته تقسیم بندی می شوند.